gegroet beste allemaal,

Ik vermoed dat dit mijn laatste, of toch zeker mijn voorlaatste berichtje vanuit Kameroen, want het vertrek kom met rasse schreden (of hoe zegt met dat ook al weer) dichterbij. Volgende week deze tijd zit ik op de bus ergens tussen foumbot en Douala, alwaar wij een vliegtuig nemen naar België

Kameroense humor

Voor de gelegenheid begin ik maar met een Kameroens mopje, ik ken het al even, maar denk er nu nog maar aan op dit te posten.

De Kameroense eerste minister gaat op staatsbezoek bij zijn Franse collega. Hij komt aan bij de ambtswoning van de hoge piet en zijn oogballen vallen als het ware uit zijn oogkassen (niet echt hé, de spreekwoordelijke oogballen, je dacht toch zeker niet dat die oogballen er echt zouden uitvallen hé? Dat kan toch helemaal niet! ik bedoel dus de spreekwoordelijke oogballen.) Zo’n ‘shieke doening’ had hij nog nooit gezien. overal Parket, zilveren lepels, kortom: alles erop en eraan. Na een tijdje in het huis rond gewandeld te hebben vraagt hij toch eens aan zijn collega: Manman, hoe heb jij dat voor elkaar gekregen. De Franse eerste minister glimlacht en neemt de kameroener mee naar een balkon. Zie je daar die autosnelweg? de kameroener knikte. Wel, die koste 20 miljard, maar ik heb ze gefactureerd aan 21 miljard... Vandaar. Na het officiële staatsbezoek keert de Kameroense eerste minister terug naar Kameroen, want daar woont hij nu eenmaal.

Na een half jaar is het de beurt aan de Franse premier om af te zakken naar Kameroen. Aangekomen bij de ambtswoning van de Kameroense premier weet hij niet wat hij ziet: Hij had al veel chique woningen gezien, maar dit tartte enkele vorm van fantasie. Het bestek was niet van zilver maar van massief goud, het huis was voorzien van een cinemacomplex met 6 zalen, meer dan dertig wagens in de garage, en ga zo maar door. Kortom: Met voorsprong de ‘chiqueste doening’ die hij in zijn leven gezien had. Na een tijdje vraagt hij toch aan zijn collega: “hoe heb jij dat voor mekaar gekregen, man” de Kameroense premier glimlacht en neemt de Fransman mee naar een in bladgoud verguld balkon, met een bar (inclusief barman en serveuse). Zie je daar die autosnelweg?

Nee....

hahaha! humor! Ik vind de mop best wel grappig.

Verder vinden Kameroeners bijna alles grappig. Daarnet was er bij mij op school nog een viering ter gelegenheid van de nationale feestdag. (die is morgen, 20 mei) De leerlingen deden enkele voorstellingen en nodigden af en toe iemand uit het publiek uit om mee te dansen. En het onvermijdelijke gebeurde: op een of ander playbacknummer van twee zwarte rappers (iets met the African dream) nodigde een van die twee mij uit om mee te dansen. Hilarisch moet dat geweest zijn! Ze gingen gewoon helemaal uit hun dak. Oké, ik heb niet de ‘skils’ van een echte Afrikaan als het op dansen aankomt, maar was ik echt zo slecht?

stage

mijn stage is bijna afgelopen en dat vind ik jammer. De examens zijn gemaakt en verbeterd. Het enige wat me nu nog rest is de rapporten invullen en afscheid nemen van de collega’s.

vertrek

Het vertrek komt veel te rap dichterbij. er rest mij slechts één week meer in Kameroen. Spijtig, ik zou echt nog eens drie maanden kunnen blijven. Ware het niet dat de grote vakantie voor de deur staat en dat ik dus niets te doen zou hebben.

Voilà, Wederom een redelijk kort bericht. Maar als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat er heel veel tijd kruipt in het typen van deze blog en ik heb het er een beetje mee gehad eigenlijk. Of in het algemeen Heesterts: “ ‘k hèt ghèt”

Met deze mooie woorden sluit ik af.

Groetjes uit Kameroen.

Wannes