Vandaag is het zondag 8 mei (een gelukkige moederdag aan iedereen die ooit een kind heeft gebaard!) Ik zit in het cybercafé in Bafoussam. Ik heb net 5 minuten internet gehad en nu is het weer uitgevallen. Ik wacht nog tot mijn batterij leeg is, daarna vertrek ik terug naar Foumbot... Spijtig, de volgende keer dat ik op het internet zal kunnen is vrijdag. Dan zal ik dit berichtje waarschijnlijk posten.
stage
Mijn stagelessen zijn afgelopen en gedaan. De komende weken resten mij enkel nog de examens. van maandag tot donderdag iedere dag, de hele dag praktijk examens. (tussen de 69 en de 111 examens per dag. Dat wordt gezellig!) En daarna verbeteren! olé! 366 praktijkexamens, en de week daarna, 366 theorie-examens. In totaal goed voor 732 verbeteringen! Het leven van Afrikaanse leerkrachten is hard!
cadeautjes
Ondertussen komt het vertrek dichter en dichterbij. Gisteren ben ik begonnen met cadeautjes te kopen om mee te nemen naar België. De combinatie niet kunnen onderhandelen en blank zijn kan je veel geld kosten als je naar typisch toeristische trekpleisters gaat zoals de artisanale markt in Foumban. Ik heb vijf souvenirs gekocht en in totaal was ik 70 000 franc kwijt! Da’s iets meer dan 100 euro! Voor mij is dat al veel geld, wat een fortuin is dat niet voor die verkopers daar. Simon, de broer van tonton Alex was bij mij en ik dacht dat hij er wel voor zou zorgen dat ik een juiste prijs zou betalen. Hij heeft inderdaad wel afgeboden (van 90 000 naar 70 000), maar ik had niet de indruk dat hij deed wat moest om die prijs nog naar beneden te krijgen. Bon, in ieder geval, die cadeaus heb ik nu, ik zal waarschijnlijk wel nog eens moeten terugkeren naar Foumban, want na die 70 000 betaald te hebben was mijn geld zo goed als op!
schilderen
Charlotte heeft verf gekocht, daarmee hebben we haar stageschool een beetje kleur gegeven. Vorig jaar hebben Els en Claire, onze voorgangers van de HUB, aan de buitenkant de werelddelen geschilderd. en ook ‘bienvenue a l’ école CEBEC de Baigom’. Nu hebben wij de binnenkant van de klassen onder handen genomen, boven het bord van verschillende klassen hebben we het alfabet geschilderd. Ik de drukletters, Charlotte de schrijfletters, ik heb nu eenmaal niet zo’n vaste hand en geduld als het op schilderen aankomt. Het is ook nog gepland om een kaart van Kameroen achteraan in een klas te schilderen, en een tekening van een kindje aan het bord. Maar dat doet voor Maurice, een collega van Charlotte. Want dat gebeurt met de vrije hand, niet met een overhitprojector ofzo.
Bon, dit is mijn kortste berichtje tot nog toe, gewoon omdat er de laatste tijd niet zoveel gebeurt is, of misschien omdat ik alles hier heel normaal begin te worden en dat ik van niet veel dingen meer opkijk.
Tot binnen een paar weken!
Groetjes uit Afrika
Wams Ghoso
Nu het weer wat killer wordt en het al donker is voor 'thuis' begint zou het wel eens mooi zijn om naar zonniger oorden te trekken. Eind februari - de 27ste precies - kuist deze jongeman dan ook zijn schop af en vertrekt hij voor drie maanden naar Kameroen. "Om te luieren?" hoor ik u al vragen. Neen! Natuurlijk niet. Ik vertrek met de Nederlandse organisatie 'Ontmoet Afrika' om les te geven in Baigom, een dorp tussen Bafoussam en Foumban. Dat wordt zeker een avontuur, iets om nooit te vergeten, dat staat vast! Vanaf nu kan u hier al mijn belevenissen en verhalen lezen. Veel plezier ermee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten