Nu het weer wat killer wordt en het al donker is voor 'thuis' begint zou het wel eens mooi zijn om naar zonniger oorden te trekken. Eind februari - de 27ste precies - kuist deze jongeman dan ook zijn schop af en vertrekt hij voor drie maanden naar Kameroen. "Om te luieren?" hoor ik u al vragen. Neen! Natuurlijk niet. Ik vertrek met de Nederlandse organisatie 'Ontmoet Afrika' om les te geven in Baigom, een dorp tussen Bafoussam en Foumban. Dat wordt zeker een avontuur, iets om nooit te vergeten, dat staat vast! Vanaf nu kan u hier al mijn belevenissen en verhalen lezen. Veel plezier ermee!

woensdag 9 maart 2011

Eindelijk!

Ondertussen is dit de 3de keer dat ik helemaal opnieuw mag beginnen met mijn bericht: De eerste keer had ik te weinig tijd en viel het internet uit. De tweede keer startte mijn computer gewoon tussendoor eventjes opnieuw op, waardoord dat is alles kwijt was. Bon, 3de keer, goeie keer.

De heenreis
Daar valt eigenlijk niet zo veel over te zeggen buiten dat ze lang was, heel lang! 15 uur op het vliegtuig, 4 keer landen en opstijgen (Zaventem, Parijs, Addis Abeba en Doualla) En Dat het busje van Doualle naar Foumbot behoorlijk Afrikaans was... Zalig!

mijn gastgezin
even kort voorstellen:
- tonton Alex: de man des huizes, hij heet eigenlijk Alexander en werkt in een chemisch bedrijf.

- mama Riki: de vrouw dse huizes, een (naar Afrikaanse normen) geëmancipeerde, sterke vrouw die ergens op een bureau werkt met een computer.

- Grand-père: De pa van tonton Alex, hij werkt bij een landbouwbedrijf en heeft een auto (!) Dat zie je niet zo vaak.

- mama élianne: de ma van tontonAlex, zij blijft vooral thuis om mee te helpen in het huishouden

- Alex Junior: het zoontje van tonton Alex en mama Riki, hij is 5 jaar en gaat naar het eerste leerjaar. Als je hem kietelt lacht hij als een zwijn, daarom noem ik hem 'junior le porc' Wat origineel van mezelf.

-Onella: het dochtertje van tontont Alex en mama Riki, ze is 9 maanden en haar favoriete bezigheden zijn eten, drinken en slapen.

- Amcétou: Als ik het goed begrepen heb is ze een weeskind. Ze woont in bij de familie en helpt veel bij het huishouden. Ze is 19 jaar en gaat nog naar la lycée.

- Happy: heet eigenlijk Happyness, ze praat Engels ipv Frans en gaat niet meer naar school. Ik vind het moeilijk om haar leeftijd te schatten, ik gok een jaar of 16. Zij doet heel veel in het huishouden.

-Wannes: een vrijwilliger uit België. Hij is daar om les te geven en mag zich sinds kort officieel 'membre de la famille' noemen. Waarvoor dank!

het eten:
Mijn gastgezin eet ongelofelijk veel! Door de warmte heb ik genoeg met 's morgens een stevig ontbijt en 's avonds warm eten. Ik heb het gevoel dat ze de hele dag door eten. Op de meest onmogelijk uren... Los daarvan is het eten hier fantastisch!!! Het lekkerste dat ik al gegeten heb is vis (baars of makreel) sur le charbon, op een soort barbeque dus. Echt verrukkelijk! Verder eten ze hier ook heel vele bananen. Er bestaan verschillende soorten, de ene al wat beter dan de andere.

Ik heb nog maar een dag slecht gegeten en dat was gisteren: ik had voor de gelegenheid (journée internationale de la femme) eens gekookt: wortelpurée met worst. Mijn maag draait nog om als ik eraan denk: De wortelpuree smaakte vooral naar peper en de worst was eigenlijk bedoelt om op de boterham te eten, ik heb ze dan maar in de pan gedraait, maar dat smaakte nergens naar.

Het valt me ook op dat koken hier een bijna full-time bezigheid is. vb: Als je kip wilt eten, koop je een kip, roep je de buurjongen om die de keel over te snijden. Als de kip leeg gebloed is, kan je beginnen met het pluimen, kuisen en bereiden van de kip. Niets is hier vanzelfsprekend.

vervoer:
Her vervoersmiddel bij uitstek is de moto: nogal groot uitgevallen brommers die op iedere hoek van de straat te zien zijn, je zegt waar je heen moet, spreekt een prijs af en hup! Je bent weg. Voor langere afstanden zijn er de busjes. Bijvoorbeeld om van Foumbot naar Bafoussam te rijden. (voor een internetcafé bijvoorbeeld. ) In bafoussam vind je ook meer westerse dingen, zoals batterijen, westerse koekjes, cd's...


mijn stage
De plannen zijn een beetje gewijzigd, ik geef geen Engelse les in de basisschool in Baigom, maar in 'la collège protestante de Foumbot'. Daar geef ik informatica aan het 6de, 5de en 4de jaar. (De jaren zijn omgekeerd, het 6de jaar is het eerste bij ons)

Ondertussen geef ik al een halve week les, en ik moet zeggen dat het eigenlijk heel goed meevalt om les te geven. Het is niet makkelijk, maar ik had het veel moeilijk verwacht: de gemiddelde klas telt 70 a 80 leerlingen. Het is hier de gewoonte dat de leerkracht vooraan staat en lesgeeft. De leerlingen schrijven het bord over of schrijve op wat de leerkracht dicteert.

Tijdens de observatie heb ik wel een leerkracht wiskude gezien die me sterk deed denken aan mij eigen leerkracht wiskunde in het 3de en 4de middelbaar: Hij doet echt zijn best om een band op te bouwen met de lln, geeft tussendoortjes om ze wat te verstrooien tijdes de les. Echt een toffe gast.

Nog tijdens mijn observatie heb ik geregeld gezien dat kinderen worden geslaan tijdens de lessen. E soms echt hard! Dit gebeurde vooral in de lagere jaren. Tijdens een gesprek achteraf bleek dat die leerkracht (4 maal ee kind geslaan in 1 les) eigenlijk gewoon niet wist hoe hij kinderen moest stil krijgen en ten einde raad geeft hij dan maar een paar rake klappen om te inponeren. Daarna zijn de leerlingen iets stiller, maar 10 later is het weer het zelfde liedje...


Voilà, ik denk dat ik alles heb kunnen typen wat ik wilde. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Tot de volgende keer!

Groetjes:
Wannes in Kameroen.

PS: de 'n' van mijn toestenbord werkt heel slecht, ik moet er zo een gigantisch lel opgeven om een 'n' te kunnen typen. Er zullen hier en daar wat woorden een 'n' tekort hebben, waarvoor mijn excuses, maar hé: TIA (This Is Africa)

2 opmerkingen:

  1. Leuk om eens nieuws vanuit Kameroen van jou te lezen!!!

    Geniet er daar nog van! ;)
    Groetjes,
    Charlotte

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bijkbaar minder last van muggen, of gewoon een beetje immuun

    Die moto's dat moet een beleving zijn, want ik vermoed dat de wegen iets minder egaal aangelegd zijn dan hier.

    Als ik dat zo lees, laat je beter de plaatselijke bevolking zelf koken en bestudeer je hun kookkunsten. Ik ben benieuwd met welke nieuwigheden je naar België komt. Wij kunnen ons echt niet voorstellen hoe wortelpuree te maken die slecht smaakt!! Maar dat kunnen ze hier in Belgïe ook. De oma van 1 van onze kinderen maakte slechte wortelpuree

    Vroeger bij ons was de latijnse ook van 6 naar 1. Nonkel Kris heeft het 6de, 5de en 4de latijn gedaan en toen hebben ze in België alles omgedraaid en latijn gelijk gesteld met de rest van het humaniora, resultaat hij zat weer in het 4de jaar en was toch niet blijven zitten.

    Vele groetjes Mieke, mama v Caro
    PS Geniet er nog van

    BeantwoordenVerwijderen