Nu het weer wat killer wordt en het al donker is voor 'thuis' begint zou het wel eens mooi zijn om naar zonniger oorden te trekken. Eind februari - de 27ste precies - kuist deze jongeman dan ook zijn schop af en vertrekt hij voor drie maanden naar Kameroen. "Om te luieren?" hoor ik u al vragen. Neen! Natuurlijk niet. Ik vertrek met de Nederlandse organisatie 'Ontmoet Afrika' om les te geven in Baigom, een dorp tussen Bafoussam en Foumban. Dat wordt zeker een avontuur, iets om nooit te vergeten, dat staat vast! Vanaf nu kan u hier al mijn belevenissen en verhalen lezen. Veel plezier ermee!

dinsdag 22 maart 2011

Mashéshou!

Dat is zoveel als 'bonjour' in het Bamoun, de plaatselijke taal hier.

Ondertussen ben ik bijna een maand in Kameroen, en ik kan je zeggen dat alles zo wat in zijn plooi begint te vallen... de stage, mijn gastgezin, de manier van leven hier. Al zijn er wel dingen die ik zo een beetje begin te missen: ik heb nu gigantisch veel zin in frietjes van’t Pleintje, daar mag en grote brochet bij, een potje pikante saus en een Bickey als Dessert. Ik heb ook heel veel zin in de zomervakantie! Waarschijnlijk komt dat door het weer hier, het is wel warm, maar aangenaam warm. ’t Is niet dat ik hier rondspartel als een vis of het droge om maar wat schaduw te vinden om af te koelen.


de stage

Mijn lessen informatica hebben me al veel gefrustreerd. Ik heb het niveau wat verkeerd ingeschat, het is niet 0, maar – 10 ofzo. vb: veel leerlingen kennen het verschil niet tussen links en rechts. Dat maakt het heel moeilijk om te leren werken met een computer natuurlijk. (een linkermuisklik wordt een rechtermuisklik en dan klikken ze nog weer ergens op waar ze niet moeten op klikken, 'verwijderen' bijvoorbeeld.)

Het is ook stom dat iedere klas van ongeveer hetzelfde niveau vertrek: dat wil zeggen dat ik 21 keer per week ongeveer dezelfde les moet geven. (ik heb de klassen verdeeld in 21 groepen) Ik heb geen beamer waar ik kan tonen waar ze moeten klikken (wat is klikken, meneer? Links of rechts, meneer? 1 of 2 keer, meneer?) dus moet ik dat aan iedere computer afzonderlijk tonen. (21 x 5= 105 keer hetzelfde zeggen) Neem daar nog eens bij dat het absolute beginners zijn en dat je alles minstens twee keer moet zeggen/tonen. Dat maakt dat ik per week meer dan 200 keer hetzelfde zeg. En dat is echt wel een beetje te veel! die eerst 50 keren lukt dat nog. Maar daarna werkt het wat frustrerend.

Daar komt nog eens bij dat het informaticalokaaltje een soort toeristisch trekpleister is voor de leerlingen. ‘Laat ons eens kijken hoe anderen met een computer werken.’ En dan een beetje woorden door het raam roepen, die de leerkracht niet verstaat, altijd grappig. En als hij ons wegstuurt, dan blijven we gewoon staan. haha! We blijven zolang staan tot we zelf ook binnen mogen en met de computer werken.

Voor de rest is het ook een beetje de leeftijd die me soms wat stoort. Het zijn stuk voor stuk pubers eersteklas! Zo zijn er bijvoorbeeld al een paar geweest, die eigenlijk in een andere les moeten zitten, en die bij de groep van informatica gaan staan. Als ik een nummer afroep om binnen te gaan en ze zien dat er niemand antwoordt, roepen ze vlug dat zij die nummer zijn. Dat zorgt voor frustraties, niet alleen bij mij, maar ook bij medeleerlingen. Er wordt behoorlijk wat ruzie gemaakt om binnen te geraken in de les informatica. Op zich is dat ergens wel een compliment, maar leuk is het niet, want dat zorgt voor een hoop vertragingen, en er is al zo weinig tijd.

Dat lijken nu misschien een beetje veel frustraties bijeen, en als ik dit nalees klinkt het ook erger dan het eigenlijk is. Dus maak je vooral geen zorgen!

Er zijn ook al veel leerlingen van oudere klassen komen vragen waarom ik geen les geef aan hun klas, en of ik ze het niet wil leren. Maar daar heb ik gewoonweg gaan tijd voor.


weekenduitstapjes

Tot nu toe hebben we ons in het weekend altijd goed kunnen bezighouden. Zaterdag zijn we naar Dschang geweest. Een stad op 1u30 - 2u van Foumbot. Daar hebben we een waterval bezocht (waar bijna geen water viel, want nu is het droog seizoen) en een gesloten theeplantage (na een half uur - drie kwartier op een weg rijden die valt te vergelijken met een breed bospad inclusief stenen en rotsen, hebben we de velden gezien, meer niet want we waren dus te laat, ze waren gesloten) om af te sluiten hebben we de universiteit van Dschang bezocht! Echt de moeite waard! De universiteit is echt een stad in een stad! niet alleen leslokaalblokken en studentenkamers, maar een een bar, zwembad, (proef?)velden, een vakantieparkje,... Het was echt alsof we een andere wereld binnenreden. Het kon perfect de set van 1 of andere american-highschoolfilm zijn! Echt een wereld van verschil met vb Foumbot, waar ik woon.


muziek

Ondertussen ben ik ook eens begonnen met mijn iTunesbibliotheek wat te kuisen, op zoek te gaan naar nieuwe ontdekkingen tussen de duizenden liedjes die ik heb staan. Een hele hoop heb ik nog niet eens beluisterd, dus ben ik maar begonnen met alle afrekeningcd’s eens te beluisteren.

kleine quiz-vraag tussendoor: op welke afrekeningcd staat zowel ‘creep’ van Radiohead als ‘Killing in the name’ van Rage against the machine, je mag er 2 edities naast zitten, wie me het eerst laat weten met een berichtje op 00237 98 60 96 98 krijgt een kapotte slipper ter waar de van 5 000 franc CFA!!! :-)


festival

Liefhebbers van de festivalsfeer kan ik ten zeerste aanraden om naar hier te komen! Je hebt hier zon, stof, veel volk, zuiderse winkeltjes, afval in de graskant en op straat (een beetje overal eigenlijk), bars. Het enige wat nog te kort is zijn de standjes voor drankbonnetjes en een podium met een groep die optreed, voor de rest is er eigenlijk amper een verschil.

Voilà, voorlopig ben ik uitverteld! Tot de volgende keer maar weer!

Jullie Afrikaan-voor-even

Wannes

1 opmerking: